En nu dus mijn ervaringen tot nu toe met web 2.0. Ik moet eerlijk zeggen: het is tot nu toe niet "mijn ding".
Het bloggen ken ik al jaren van anderen. Zo heb ik vanaf het begin de weblog van Jan Marijnissen gevolgd (bestaat niet meer). Wat mij daaraan opviel was dat het altijd dezelfde mensen zijn die daarop reageren. En als je dat een poosje gevolgd heb, weet je het wel en gaat de lol ervan af.
Een andere blog die ik al jaren volg is die van de zoon van vrienden die naar Canada emigreerde. Via zijn blog volgen wij zijn ervaringen. Deze blog wordt maar 1 keer per kwartaal geupdate, maar dan ben je ook weer helemaal op de hoogte van het wel en wee van de familie. Omdat de frequentie van tevoren vast staat, is het ook goed te volgen.
Dit zijn 2 voorbeelden van persoonlijke blogs. Blogs voor het bibliotheekwerk zie ik niet zo zitten. Wat moet je daarin zetten, hoe vaak houd je de blog bij, wat doe je met reacties, etc. Dat kost veel tijd en vaak zijn de reacties niet serieus of wordt er gereageerd op reacties van anderen. Met andere woorden, voor 'werk' is het een tijdverslindende bezigheid waarvan ik het nut niet inzie.
En dan de foto's en wat je daar allemaal mee kunt. Ik ben blij dat we een creatieve afdeling hebben die zich daarmee bezig houdt. Foto's maken vind ik wel leuk, maar daar blijft het dan ook bij. Ik voel niet de behoefte daar van alles mee te gaan doen. Ook hoef ik ze niet te delen met anderen. Foto's zijn mijn prive herinneringen en die kan/wil ik niet delen met anderen via internet.
Maar dat je daar leuke dingen mee kunt doen laten de affiches wel zien die we in de bibliotheek hebben hangen over activiteiten waar we de aandacht op willen vestigen.
Daar zitten de laatste jaren hele leuke tussen en ik ben blij dat er collega's zijn die dit zo goed kunnen.
zondag 2 november 2008
Sloopwerken in Hengelo
Nou, dat is me inderdaad gelukt, een foto in de blog te zetten. Met dank aan Diane natuurlijk, maar daarvoor is ze dan ook onze begeleidster.
Overigens, mijn oorspronkelijke tekst van 'Ding 6' was inderdaad ook nog bewaard gebleven. Maar dat is niet meer interessant
vrijdag 24 oktober 2008
Ding 6
Dit is helemaal het einde!!!!!
Had ik een heel verhaal (minstens 100 woorden) gemaakt, mét een link naar de foto, klik ik op 'voorbeeld' en weg is mijn hele verhaal. Alleen de foto nog. En hoe ik ook probeer, de tekst is verdwenen.
2e poging dus...
De foto die ik op flickr. com gevonden heb, laat een stukje sloop- en bouwwerk in het Hart van Zuid in Hengelo zien: http://www.flickr.com/photos/jan_h/2366400445/
Niet dat dat slopen zo belangrijk is, maar de achtergrond trok mijn het meest aan. De pilaren die je ziet staan hebben een zeer afwijkende vorm en vallen daardoor heel erg op. Ik heb ze een poos geleden van dichtbij mogen bekijken (en zelfs aanraken) en ze zijn heel apart. Ze moeten de indruk van gietijzeren pilaren geven (wat het niet zijn, want die zijn veel te zwaar en te duur).
Als het ROC volgend jaar augustus in gebruik genomen is, moet je maar eens gaan kijken dan snap je wat ik bedoel.
Trouwens, eenzelfde soort pilaren zijn onder het NS station te vinden in wat nu de fietsenstalling voor het personeel is. Tijdens de stadswandeling van de PV zijn we daar geweest en hebben toen de pilaren kunnen bekijken. En die zijn heel wat ouder dan op deze foto...
(En nu eerst opslaan voordat ik een voorbeeld bekijk)
Had ik een heel verhaal (minstens 100 woorden) gemaakt, mét een link naar de foto, klik ik op 'voorbeeld' en weg is mijn hele verhaal. Alleen de foto nog. En hoe ik ook probeer, de tekst is verdwenen.
2e poging dus...
De foto die ik op flickr. com gevonden heb, laat een stukje sloop- en bouwwerk in het Hart van Zuid in Hengelo zien: http://www.flickr.com/photos/jan_h/2366400445/
Niet dat dat slopen zo belangrijk is, maar de achtergrond trok mijn het meest aan. De pilaren die je ziet staan hebben een zeer afwijkende vorm en vallen daardoor heel erg op. Ik heb ze een poos geleden van dichtbij mogen bekijken (en zelfs aanraken) en ze zijn heel apart. Ze moeten de indruk van gietijzeren pilaren geven (wat het niet zijn, want die zijn veel te zwaar en te duur).
Als het ROC volgend jaar augustus in gebruik genomen is, moet je maar eens gaan kijken dan snap je wat ik bedoel.
Trouwens, eenzelfde soort pilaren zijn onder het NS station te vinden in wat nu de fietsenstalling voor het personeel is. Tijdens de stadswandeling van de PV zijn we daar geweest en hebben toen de pilaren kunnen bekijken. En die zijn heel wat ouder dan op deze foto...
(En nu eerst opslaan voordat ik een voorbeeld bekijk)
dinsdag 21 oktober 2008
ding4/5
Nou, dat viel dus aardig tegen. Ik dacht dat ik wel wist wat RSS feeds waren. Maar er is nog het een en ander mee te doen.
Heb ik keurig via Netvibes een eigenRSS feed pagina gemaakt, staan er direct 235 ongelezen berichten in. Dat kost me dus weer de hele avond.
Wat ik wel erg jammer vind is dat nog lang niet alle pagina's een rss feed hebben. Er zijn pagina's die ik bijna dagelijks (en sommige meerdere keren per dag) bezoek, maar daar zit dan geen RSS knop op. Helaas, helaas.
Sommige pagina's zijn alleen via gebruikersnaam en wachtwoord te openen. Bijvoorbeeld de wensenpagina van HKA (Bicat gebruikers) kent wel een rss feed, maar als er nieuwe berichten zijn moet je eerst inloggen met naam/wachtwoord. Lastig, maar door de feed kijk je niet voor niets of er nieuws is.
En al die bibliotheek feeds hoevenvan mij niet. Ik ben al heel blij met de feeds op onze aanwinsten. Sinds ik die gebruik ben ik heel wat beter op de hoogte van de nieuwe titels. En reserveren maar...
Heb ik keurig via Netvibes een eigenRSS feed pagina gemaakt, staan er direct 235 ongelezen berichten in. Dat kost me dus weer de hele avond.
Wat ik wel erg jammer vind is dat nog lang niet alle pagina's een rss feed hebben. Er zijn pagina's die ik bijna dagelijks (en sommige meerdere keren per dag) bezoek, maar daar zit dan geen RSS knop op. Helaas, helaas.
Sommige pagina's zijn alleen via gebruikersnaam en wachtwoord te openen. Bijvoorbeeld de wensenpagina van HKA (Bicat gebruikers) kent wel een rss feed, maar als er nieuwe berichten zijn moet je eerst inloggen met naam/wachtwoord. Lastig, maar door de feed kijk je niet voor niets of er nieuws is.
En al die bibliotheek feeds hoevenvan mij niet. Ik ben al heel blij met de feeds op onze aanwinsten. Sinds ik die gebruik ben ik heel wat beter op de hoogte van de nieuwe titels. En reserveren maar...
Eindelijk
Voordat ik eindelijk weer eens verder kon gaan met mijn 23 dingen (en ik loop wel een marathon achter) heb ik heel wat hordes moeten nemen.
Het eerste is dat de watchguard op het werk lang niet alles toestaat. Dus maar weer afsluiten en voornemen er 's avonds thuis iets aan te doen. En dat komt er natuurlijk niet van want er zijn zoveel andere (leuke) dingen...
En Astrid, na een paar uur vergaderen heb ik om 11 uur 's avonds geen zin meer om mijn pc aan te zetten en er nog eens voor te gaan zitten.
Maar nu is het herfstvakantie en dus reces. En dus denken heel veel mensen dat dit de uitgelezen periode is om een afspraak te maken voor een gesprek over hun problemen.
Maar goed, vanavond niets bijzonders dus 23 dingen opgestart.
En jawel hoor, de volgende horde. Inlognaam en wachtwoord van mijn gmail account vergeten. Natuurlijk had ik dat op een briefje staan. En dat briefje heb ik zelfs gevonden. Maar op de een of andere manier klopte er iets niet. Tig keer geprobeerd, maar geen juiste combinatie gevonden.
Dus maar op het linkje 'wachtwoord vergeten' klikken in de hoop dat ik daarmee verder zou komen. Mooi niet dus, want ook mijn inlognaam was niet helemaal wat ik op papier had staan.
Klopt ook wel, want ik had in Gmail gelezen dat je de eenmaal gekozen inlognaam niet meer kon wijzigen en dat had ik natuurlijk wel gedaan (dat kan dus best, als je maar even op internet zoekt hoe dat moet). Dus de volgende keer een papiertje maken nádat ik van alles gewijzigd heb.
Maar goed, ik kan nu weer verder.
Eerst maar eens naar de RSS feeds, hoewel ik dat al een poos op het werk op mijn pc geinstalleerd heb.
Het eerste is dat de watchguard op het werk lang niet alles toestaat. Dus maar weer afsluiten en voornemen er 's avonds thuis iets aan te doen. En dat komt er natuurlijk niet van want er zijn zoveel andere (leuke) dingen...
En Astrid, na een paar uur vergaderen heb ik om 11 uur 's avonds geen zin meer om mijn pc aan te zetten en er nog eens voor te gaan zitten.
Maar nu is het herfstvakantie en dus reces. En dus denken heel veel mensen dat dit de uitgelezen periode is om een afspraak te maken voor een gesprek over hun problemen.
Maar goed, vanavond niets bijzonders dus 23 dingen opgestart.
En jawel hoor, de volgende horde. Inlognaam en wachtwoord van mijn gmail account vergeten. Natuurlijk had ik dat op een briefje staan. En dat briefje heb ik zelfs gevonden. Maar op de een of andere manier klopte er iets niet. Tig keer geprobeerd, maar geen juiste combinatie gevonden.
Dus maar op het linkje 'wachtwoord vergeten' klikken in de hoop dat ik daarmee verder zou komen. Mooi niet dus, want ook mijn inlognaam was niet helemaal wat ik op papier had staan.
Klopt ook wel, want ik had in Gmail gelezen dat je de eenmaal gekozen inlognaam niet meer kon wijzigen en dat had ik natuurlijk wel gedaan (dat kan dus best, als je maar even op internet zoekt hoe dat moet). Dus de volgende keer een papiertje maken nádat ik van alles gewijzigd heb.
Maar goed, ik kan nu weer verder.
Eerst maar eens naar de RSS feeds, hoewel ik dat al een poos op het werk op mijn pc geinstalleerd heb.
vrijdag 5 september 2008
ding2
Nou, eindelijk begonnen...
Niet dat ik er naar uit heb zitten kijken. Integendeel (sorry Diane, Peter, Erwin). Maar dit soort zaken vreet tijd en dat is iets dat ik niet heb.
Bovendien ben ik meer iemand van de echte wereld, niet de virtuele.
Maar goed, even slikken en doorpakken. Misschien ga ik het toch nog leuk vinden. Zo gaat het toch ook met feestjes waar je geen zin in hebt: dat worden meestal de leukste.
Het was vanmorgen in ieder geval een levendige bedoening, hoewel er meer mensen waren die het niet zo zien zitten die 23 dingen.
We wachten af
Niet dat ik er naar uit heb zitten kijken. Integendeel (sorry Diane, Peter, Erwin). Maar dit soort zaken vreet tijd en dat is iets dat ik niet heb.
Bovendien ben ik meer iemand van de echte wereld, niet de virtuele.
Maar goed, even slikken en doorpakken. Misschien ga ik het toch nog leuk vinden. Zo gaat het toch ook met feestjes waar je geen zin in hebt: dat worden meestal de leukste.
Het was vanmorgen in ieder geval een levendige bedoening, hoewel er meer mensen waren die het niet zo zien zitten die 23 dingen.
We wachten af
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
